Batzuetan uste nuen hil zinela
baina nentzuen taupada hori
barnetik hazten zen beti
agian, bizirik zagozelako
ni bizirik naizen bitartean
Mendeak iraun zenuen
bihotzean josi zintugun
hitzen hariarekin
bertsoen orratzarekin
jaio ginenetik
Ariman daramakizut, herria
zailetasun guztiekin
zaila den bidetik
munduan ilun ta gorri
baina ez nago ni bakarrik
Munduko euskaldunak gabiltza
elkarrekin aurrera
bazioten gutxi garela
ta ez geneukala lekurik..
baina hemen gaude bizirik
Orain begiratzen dugu…
etorriko den geroa
erronkaz beteta
besterik ez dugu
baino euskaldunen harroa